Netgedichten

netgedicht (nr. 30.986):

De echo sterft

als de wind vermoeid
zijn sporen trekt

over het landschap
van mijn dromen

hoor ik slechts gefluister
door nog kale bomen

en slenter
stap voor stap

voorbij de echo
die in stilte is weggeëbd

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 27 februari 2010

Geplaatst in de categorie: mystiek

mystiek

4.0 met 25 stemmen

380

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Sabrina Bielac
Datum:: 6 maart 2010
Email:: Siasdreamshotmail.com; Een heerlijk gedicht. Mooi geschreven.

Naam:: lijda
Datum:: 1 maart 2010
Email:: lijda-zielemanhetnet.nl; de stilte na de echo treft mij,
mooi gedicht!

Naam:: nonna
Datum:: 28 februari 2010; De Ojibweg (indianenvolk) gebruiken dromenvangers. Iedere nacht, en zeker bij volle maan, is de hemel doordrenkt met dromen. Mooie en minder mooie, de mooie vang je in het web van de dromenvanger. Zachtjes hoor je het tere geluid van je woorden, de schelpjes en kraaltjes in de wind. Oorstrelend, sprookjesachtig mooi!

Naam:: pama
Datum:: 28 februari 2010
Email:: pebmartenshome.nl; Jouw echo resoneert blijvend na in dit gedicht, mooi beschreven.

Naam:: marije hendrikx
Datum:: 27 februari 2010
Email:: maryama37hotmail.com; het gefluister , gedragen door de wind heeft mijn oor gestreeld....

Geef je reactie op deze inzending: