Morgana?
Bestijg het hoogste punt
van de woestijn gedeeld
met een verkoperde zon,
versteend uitgebeend gewas,
ik zie een verdroogde oase,
waas verblindt de ogen,
hitte verstoft een vermalen
horizon, waar een schorpioen
de staart doopt in het venijn
van besluiteloosheid, gif als
medicijn, de angel verbonden
in zwart satijn is onwetendheid
te verklaren, ijlt na in een versleten
maan, vergeten in werelds vijver en
in het avondrood blijft hangen,
wat meer is een visioen en door de
mazen van de golven, gedolven in de
oceaan, lonken oases begeerlijker
in de waan van de dingen die ik vang,
chirurgijn van de geest, is het
twijfelachtig of hij geneest en zal
elke fata morgana mij verdrinken.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 20 maart 2010
Geplaatst in de categorie: psychologie