Netgedichten

netgedicht (nr. 31.535):

- IN VINO VERITAS -

Opnieuw hoor ik roepen,
het rode glas lijkt dronken vol
te fonkelen,
verspreidde liturgische taal
en maakt de tongen los.

Opnieuw vraag en aanbod
ik wil zweven en begrijpen
met uitzondering sacramenten vieren
oogverblindend streven
prachtig en subliem.

Levensvragen verder reiken,
een zwijn wordt meestal vastgehouden
geslepen en verchroomd

bij bewustzijn,
ongehavend uit de strijd
opnieuw is gevormd

het voorzetsel dat bestond,
hevig strijd heeft het gevoerd.

Het doek schittert als vanouds,
boekte een verdiende overwinning
het is mooi eigen fouten te herkennen.