Netgedichten

netgedicht (nr. 32.150):

Utopie

Nooit zegt mijn vader
-hij is 93-:
'Het is lente'.
Wel vraagt hij bijvoorbeeld:
'Hebt ge de patatten al gezet?'

Zo zou ik een gedicht willen schrijven,
niet over,
maar DAT lente is.
Of slechts een woord,
een klank,
waarvan de nieuwe kracht
niemand ontgaat.

Ooit hoop ik zo ver te raken
in mijn poëtische zoektocht,
dat ik
DE klank voor lente gevonden heb
of nog beter
dat alleen mijn verschijning
een lentegedicht is.

Nou ja, 't is zonneklaar:
wat bijna 60 jaar
heeft aangericht
in mijn gezicht
-om over de rest nog maar te zwijgen,
d' er is geen eer meer mee te krijgen-
maakt deze hoop tot dichterlijke utopie.

Of toch niet?