Netgedichten

netgedicht (nr. 32.236):

Levensdanser

In drommen staan ze aan m'n bed
ik ruik koolmonoxide
de helmen even afgezet
voor verse invalide

de namen op mijn gipscorset
blijken krassen zonder ziel
vriendschap als gestold vignet
op een noodlijdend fossiel

waar is de onbeschreven plek
op mijn benauwde pantser
verlos mij van dit groot gebrek
ik ben een levensdanser.