Netgedichten

netgedicht (nr. 32.730):

in de dagen van mei

de ochtend komt binnen
met het grote blauw in zijn handen
dwaalt verder, werpt bloemen in het water

en jonge schaduwen
die nooit genoeg van elkaar krijgen
leggen zich licht, klein en onkreukbaar

ik keer terug naar het begin
doe mijn ogen open, rond mij in armen
als knoppen zonder tegentijd

half verscholen
in het kortverhaal van stollende vlinders
te kort voor wat was;

woorden rondom de navel
en de minste waarheid op mij