Netgedichten

netgedicht (nr. 32.683):

De aller-schoonste bloem

Haar lieflijke ogen zijn diep bruin
kwijnend - zacht vol pracht,
ik vraag me steeds meer af:
hoe wordt zij groot gebracht?

Ik zag slechts het begin
van het ouderlijk gezin,
een bloemknop van een vrucht
een vogel op haar vlucht.

Iets wat traag ontwikkeld wordt
ook gestaag groeiend niet verdort.
Ik zag slechts het begin
van het ouderlijk gezin.