Netgedichten

netgedicht (nr. 32.842):

Een bewustzijn zonder begin

langszij de haven
timmerde ik doodskisten
zonder bedoeling ermee te varen

een wit laken met punaise gaten
wat schetsen op de deksel
afgebeelde relikwieën
een levensloop vol afgedankte zielen

aan het voeteneind wat verfijnde kreukels
het stof was wat te lang
maar met rafelende ingenaaide zomen
kon deze dood me niet meer worden ontnomen