Netgedichten

netgedicht (nr. 33.332):

Reis naar de stilte

Als je mij toelaat, in droomwereld
of niet geveinsde werkelijkheid
reizen we samen naar de stilte
onder bloesem van de vlierstruik
ruiken we adem van zomerse wind
zonder verstandelijke conflicten
of kleerscheuren van liefde
graven we rivieren om te bevaren
onze jeugdigheid en eerlijk streven
begraven we liefde om te bewaren
als een schat voor later leven

en je kust mij plotseling
vol op de mond, als ik niet aarzel
vallen ook de laatste woorden
op de zachte zwijgende grond
waar de stilte al eeuwen bestond.