Netgedichten

netgedicht (nr. 33.426):

Nagelranden

Hang niet langer aan mijn lippen
lik liever mijn vergiftigd hart
even maar, een vleugje nippen
van mijn ondragelijke smart

kijk niet langer in mijn ogen
knijp je ziel uit in mijn handen
even maar, half krom gebogen,
diep onder zwarte nagelranden

rust niet langer in mijn armen
maar draag me naar de overkant
op een deken van erbarmen
over gemis van bloedverwant.