Wolkenlucht
De hemel zo blauw nog op dit tijdstip
met witte wolken als schaapjes in de lucht
dit lijkt wel het begin van een 19e eeuws gedicht,
maar ik verzeker u dat het nu is, 2010, midden juli.
Ik kan wel juichen en waarom nu plots dat ik het zie
en niet veel vaker, ja, soms zijn de beslommeringen
van een mens van dien aard dat je niet let op andere
eigenlijk veel wezenlijker zaken, ik krab even aan
m'n hoofd en kijk nog een keer en beter of indringender.
Er is volgens mij geen land waarin het blauw zo blauw
en dan de wolken met een paar druppels roze erin en de
onderste laag grijs, ja, zo majestueus en ongeorganiseerd,
maar toch lijkt het haast met een plan. Misschien om mijn
gedachten, zorgen weg te nemen en me te richten op de
schoonheid van zoveel opmerkelijk moois, ja, om het op
te slaan wanneer ik weer naar de aarde wordt getrokken
en het leven weer z'n dagelijkse gang gaat, om later weer
terug te kunnen halen wanneer ik het wil of nodig heb.-
Geplaatst in de categorie: landschap