inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.688):

Wolkenlucht

De hemel zo blauw nog op dit tijdstip
met witte wolken als schaapjes in de lucht
dit lijkt wel het begin van een 19e eeuws gedicht,

maar ik verzeker u dat het nu is, 2010, midden juli.
Ik kan wel juichen en waarom nu plots dat ik het zie
en niet veel vaker, ja, soms zijn de beslommeringen

van een mens van dien aard dat je niet let op andere
eigenlijk veel wezenlijker zaken, ik krab even aan
m'n hoofd en kijk nog een keer en beter of indringender.

Er is volgens mij geen land waarin het blauw zo blauw
en dan de wolken met een paar druppels roze erin en de
onderste laag grijs, ja, zo majestueus en ongeorganiseerd,

maar toch lijkt het haast met een plan. Misschien om mijn
gedachten, zorgen weg te nemen en me te richten op de
schoonheid van zoveel opmerkelijk moois, ja, om het op

te slaan wanneer ik weer naar de aarde wordt getrokken
en het leven weer z'n dagelijkse gang gaat, om later weer
terug te kunnen halen wanneer ik het wil of nodig heb.-

Schrijver: c. paris, 13 juli 2010


Geplaatst in de categorie: landschap

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 264

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)