Netgedichten

netgedicht (nr. 34.121):

bij hoog en bij laag

tussen eb en vloed
verdween je
geruisloos
in afstromend water

heb nog vele dagen
je naam geroepen
en gezocht
bij hoog en bij laag

maar tevergeefs

je wilde het tij niet meer keren

Schrijver: Martien Montanus, 2 augustus 2010

mamamolo

xs4all.nl

Geplaatst in de categorie: emoties

verdriet

relatie

zee

4.1 met 15 stemmen

413

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

Maria Voerman, 15 jaar geleden

Wat prachtig verwoord is dit gedicht.

Hilly Nicolay, 15 jaar geleden

Een naam toevertrouwd in de stilte, aan het bruisen van de zee. Prachtig!

pelgrim, 15 jaar geleden

mooie metaforen gebruik je hier.

Henk Knibbeler, 15 jaar geleden

een pakkend schrijven, bijna op de grens van eb en vloed geschreven denk ik zo, maar er blijven golven komen!

Coby Poelman-Duisterwinkel, 15 jaar geleden

Prachtig beschreven emotie in een beeldend tafereel!

pama, 15 jaar geleden

Diepzinnige getijdenstroom, knap verwoord.

ingridvoerman, 15 jaar geleden

in mooie zinnen beschreven!

lijda zieleman, 15 jaar geleden

knap gevonden hoe je de getijden naar emotie omschrijft,compliment.

Astridv v, 15 jaar geleden

Prachtig onder woorden gebracht, dit geruisloos verdwijnen tussen eb en vloed, het tij van de liefde voorbij.

windwhisper, 15 jaar geleden

ontroerend en voelbaar

Geef je reactie op deze inzending: