zoals stenen

liet ik gedachten keilen over water, het was vuil
maar
de oppervlakte schoon

ze droeg er lelies die hun onschuld bloeiden, rijker
door de vroege zon; het klaarde op
en overal liep leven

kleine vogels zochten tussen blad en boom
ze zongen dat de dag er was
en ook

dat alle zomers nu nog geuren
in mijn slaap

slechts een enkele is duister en de stenen die ik raap
verzinken binnen zuivere gevoelens

Zie ook: http://www.switilobi.nl

Schrijver: switi lobi, 17 augustus 2010

acm.visserquicknet.nl

Biografie van deze schrijver

esoterie zomer

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 7 stemmen 138