overgebleven adel
in het jaar 1997 als de
jonkvrouw ilona van nispen
haar rijbewijs op het gemeente
huis moet gaan verlengen
vraagt de ambtenaar of ze haar
predikaat op het document wilde
vermelden. De vrouw geeft antwoord
alsof het haar niet veel kan schelen
ze wil tenslotte niet elitair overkomen,
maar het geeft wel een dubbelgevoel
als je aan de ene kant uit een sprookjes
achtige sfeer van kastelen en pachters komt
en aan de andere kant je moet gedragen
naar de normale levensstijl van de tegenwoordige
burgers, want toch schaamde ze zich tot voor kort
voor de titel die ze altijd mee zal dragen,
maar zodra iemand zegt dat de adel zo goed
als dood is, veert jonkvrouw ilona van nispen
op en roept ze geïrriteerd dat het niet waar is,
want zij is er toch nog van de adelijke families.
Geplaatst in de categorie: adel