Netgedichten

netgedicht (nr. 34.528):

te midden van een regenplas

voor de rurale ogen van de regen
verberg ik het ritme in een gedicht
van luid naar stil op alle wegen
gerechtigd door mijn zielsgewicht

verberg ik het ritme in een gedicht
en wat ik stervend heb gedragen
gerechtigd door mijn zielsgewicht
naar de overkant van vele dagen

en wat ik stervend heb gedragen
het daglicht dat verloren ging
naar de overkant van vele dagen
verbindt zich vreemd tot zonderling

het daglicht dat verloren ging
van luid naar stil, op alle wegen
verbindt zich vreemd, tot zonderling
voor de rurale ogen van de regen

(pantoum)

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 23 augustus 2010

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

te midden van een re

4.0 met 16 stemmen

408

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

katty , 15 jaar geleden

Mooi , niet eenvoudig, bewonderingswaardig zinnespel.

pelgrim, 15 jaar geleden

ik snap er niets van en misschien is dat ook wel de bedoeling ;) maar toch doet het gedicht wel iets, in de trend van; vibratie spreekt luider dan woorden.

marije Hendrikx, 15 jaar geleden

prachtig zoals je alles met alles - het een met het ander verbonden weet en dan ook nog in schoonheid....

Hilly Nicolay, 15 jaar geleden

Ook dit gaat je bijzonder goed af Kerima!
Stijlvol.

Martien Montanus, 15 jaar geleden

Prachtig gedaan in deze moeilijke dichtvorm (lijkt mij)!

julius dreyfsandt zu schlamm, 15 jaar geleden

uitzonderlijk gedicht met klasse

Hanny, 15 jaar geleden

Prachtig Kerima! Mooi om eens wat van jou te lezen in een vaste vorm zoals dit pantoum die een behoorlijke moeilijkheidsgraad heeft.

Geef je reactie op deze inzending: