Netgedichten

netgedicht (nr. 34.601):

La morte-saison 5 ( slot )

wrijvend
over een tere huid
verdrijft zij de tijd

nu en dan plukkend
aan het overjarig
Perzisch tapijt

terwijl de regulateur
onzichtbare zuchten
ritmisch begeleidt

Zie ook: http://www.fixpoetry.com

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 27 augustus 2010

Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

tijdverdrijf

3.8 met 12 stemmen

364

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Quicksilver, 15 jaar geleden

Ik heb ze allen gelezen dichter Hans. Het heeft me wat gedaan, in herkenning! Prachtig ontroerend geschreven.

marije Hendrikx, 15 jaar geleden

mooi dit troosteloze.....wachten....

ingridvoerman, 15 jaar geleden

ontroerend mooi

lijda zieleman, 15 jaar geleden

voelbare stilte, voor ons eenzaam, maar misschien is zij wel verlangend, en doodt de tijd.

switi lobi, 15 jaar geleden

Het doet aan mijn moeder denken.. zo leeg :(
Rakend.

George, 15 jaar geleden

Ja, dat is eenzaam. Hopelijk kan zij leven in gedachten. Prachtig gedicht.

Geef je reactie op deze inzending: