Even weer kind

Als takken zwiepen,
zoals wij eens liepen,
een hand in mijn zak,
de ander verstopt
in die van jou,
als wolken jagen
langs de lucht,
mijn stappen naast de jouwe
in vogelvlucht,
als auto’s razen over de weg,
als fietsers proberen
thuis te komen
voor de bui losbarst,
blijf ik me verwonderen
over mijn hand
in de jouwe geborgen en wel,
mijn stappen naast die van jou,
bijna even snel,
mijn adem maakt
wolkjes in de lucht,
jou adem langs mijn gezicht
als in vogelvlucht,
als takken zwiepen,
hard in de wind,
voelen we ons
tegen de weergoden opgelopen,
weer eventjes kind.

Eventjes maar.

Kind zijn

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.3 met 12 stemmen 665