Netgedichten

netgedicht (nr. 34.845):

Beloofd.

Stuurde je me vele nachten weg
liet je onze ringen koud worden:
het maakte mij alleen maar sterker

Als ik weer een boosheid van je
te boven was gekomen
hielp ik je doodleuk
een verleden te herbeleven

Is je woede nu op mij gericht:
alle beloftes zijn weggewaaid
in een mistige wind

Ik stond er bij en heb het geloofd
ik keek er naar
maar heb het mezelf
te vroeg beloofd.

Het was geen afscheid in stijl,
maar bij het orgel,
in de wind,
haal ik wel nieuwe adem.