Netgedichten

netgedicht (nr. 35.474):

De ogen der Goden

Onverstaanbaar prevelt hij de zin
die hij geeft aan zijn bestaan

Waar haalt hij het lef vandaan
om vlees en bloed met geest te verwarren?

Om het heilige leven te sarren,
op te porren en te doden?

Om zand te strooien in
de ogen der Goden?

Wat hij wil is levensvreugd,
maakt van zonde weer een deugd

Maakt van water rode wijn
de mens zal nooit meer dolend zijn...