Netgedichten

netgedicht (nr. 35.765):

Glimlach uit het avondland (5)

Zon verliest zijn kracht,
niet omdat hij veroudert,
schaduw rekt z’n tijd

Als men tekens leest,
hemellichamen zonder naam,
met ingetogenheid.

Vissende reiger
overleven op beide benen,
doet het ook met een.

Ongeboren kind,
bevrijd in het niemandsland,.
bron van vruchtwater.

Onvoltooide tekst,
waarin syllaben ontcijfert,
vergeelde bladen.

Hemelse schouwburg,
engelen dragen maskers,
doek valt voor de zon.