Netgedichten

netgedicht (nr. 35.892):

Haar natuur,

Als ze danst, wordt een werveling
universeel, ze betreedt met beide
voeten elk werelddeel en de sterren -
en de zonnestralen, op alle windstromen
wordt haar beweging waargenomen,
ze draalt niet in haar zinnelijke vlucht,
in de wenteling wordt de aardse
zwaartekracht vermeden en deelt zij
met mensen haar serene vrucht, zaait de
liefde uit een heilige natuur, woestijnen
worden akkers op den duur, groene ideeën
spruiten uit de grond, er baart geurende
bloesem uit haar mond, zij speelt de
hoofdakte in een mondiaal gerucht, zij
maakt wat ziek leek weer gezond , want
zij is de boodschap wat in het land zal gisten,
naast de verlosser in onbegrepen twisten,
haar dans zal enten, maar de beweging zwelt,
ver over door de mens gemaakte grenzen,
bestuiving leidt ons naar haar gewelf, om
de hemel opnieuw te bevruchten, als ster
een beter lot te wensen, ze is de kosmos zelf.

"Ieder kind is een liefdevol kunstenaar.
De moeilijkheid is dat te blijven als
het volwassen wordt."

Pablo Picasso