Stilte van verzadiging

In november is het licht
zo ijl, zo dun als de
doorschijnende huid
van een stervende berk,
hij wil z’n blad en zaden
niet langer vasthouden,
zijn hand opent zich tot in
de kern van het verteerde
hart om die los te laten,
skelet in een decor van de
opkomende maan, die draait
om zijn eigen wil en as in
de groeven van de herinneringen,
daarboven het onverstaanbare
geprevel van de najaarsregen,
roerloos leunen de oude bomen
tegen de avond aan, er hing een
stilte van verzadiging over de aarde.

"Uit de dromen van de lente worden
in de herfst de zaden geplukt."

pama

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 4 november 2010

pebmartenskpnmail.nl

Verzadiging van de aarde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 9 stemmen 461