Netgedichten

netgedicht (nr. 36.538):

de warmste kus

wanneer
koude alles lijkt
te erven

de voorzijde
van het geleende landschap
zich keert naar verlatenheid

en zelfs de allerkleinste steen
hongerig knaagt aan een gebarsten zeeschelp
door een geliefde achtergelaten

vogels angstvallig
het vliegen vermijden

zich laven aan sneeuw
en ieder overlevend woord
van lijden

schep dan mijn weg te gaan
door duinen, bijna
als wind

en vertel me waar rozen
gerechtvaardigd dromen over het zachte zingen
van de zon

zodat ik weet
wanneer ik bloesems ruik:

jouw schoonheid komt nabij

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 11 december 2010

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

de warmste kus

3.4 met 21 stemmen

625

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

katty, 14 jaar geleden

Doch, zwevend op termiek, de lachende dromen volgend en opsnuivend de geurende roos, laat de liefde zich dragen op de wind.

pama, 15 jaar geleden

Ieder draagt het wezen van zijn essentie en z'n schoonheid, de schelp z'n stilte, de roos z'n geur en kleur en de mens z'n liefde. Mooi gedicht Kerima.

LadyLove, 15 jaar geleden

Wat 'n prachtig liefdevol gedicht Kerima. Ik genoot van alle beelden.

lijda, 15 jaar geleden

aangrijpend mooi, vertel me waar rozen gerechtvaardigd dromen
deze strofe draagt zoveel warmte met zich mee, ik voel me klein.

, 15 jaar geleden

Mooi, deze warmte in koude tijden.

Irmlinda de Vries, 15 jaar geleden

Prachtig de liefde beschreven, innig en met diepe hartstocht!

Martien Montanus, 15 jaar geleden

De roos zo sterk......en zo mooi door jou in bloei geschreven!

ingridvoerman, 15 jaar geleden

Met bewondering gelezen,prachtig gedicht!

jan haak, 15 jaar geleden

Oei, mooi hoor Kerima. Het wachten waard...op al dit schoons...

amanda malinka, 15 jaar geleden

ik kus je woorden een voor een en val door al je schaduwen heen ...de kast hoeft niet op slot...ik wil je lezen..

Geef je reactie op deze inzending: