Het vrolijke toverkind
Een kinderhandje strekt zich uit
over de bruinrode aarde
Het streelt de bloemen
en het gras
Stil en verlegen
vertrouwt het kleine meisje
mij haar geheim toe
als ik de wereld met moeite
tegemoet treed
de goden vrezend
uit angst voor het grote niets
Zij spreekt met guitige oogopslag
de tover uit
over sterren die -niet bang
Voor het donkere hemelgewelf-
immer stralen,
zonneklaar
wijzend naar het hart
van het universum
en naar het kind in mij
Zij omhelst het leven
eeuwig trouw aan zichzelf
Zij strooit woordjes als
madeliefjes
Zij leeft in de tuin
der poëzie
Zie ook: http://oermirm.blogspot.com/
Schrijver: Irmlinda de Vries, 29 december 2010
Geplaatst in de categorie: kinderen
Wat prachtig weer Irmlinda, van genoten!