Netgedichten

netgedicht (nr. 37.202):

onbewogen

schrijf geen waanzin
over mijn woorden heen

of waar de wind zal zijn
wanneer alle richtingen
verdwijnen

het huis bloedt nog steeds
uit linker
en rechtermondhoek

veegt de vloer rood
in de kamer waar ik nooit meer kom

misschien had je het weten
anders verwacht

maar achter in de sneeuw
waar de wind een huid
krijgt

staat het kind
met kletsnatte voeten

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 18 januari 2011

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

onbewogen

3.5 met 17 stemmen

329

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

LadyLove, 14 jaar geleden

Bijzonder werk, graag gelezen.

Wee, 14 jaar geleden

Ik kan niet anders dan mij aansluiten bij Pelgrim en dhr. Wietewuiten.
Ontroerend mooi, Kerima!

Astridv, 14 jaar geleden

Schijnbaar onbewogen achter de sneeuw waar de wind een huid krijgt, wacht het kind met een hart vol vragen, weerspiegelen haar ogen dat moment van waarheid. rakend mooi verwoord!

wietewuiten, 14 jaar geleden

waar de wind een huid krijgt... zulks lezen... poogt eenieder toch te schrijven?

pelgrim, 14 jaar geleden

Hoelang nog zal 't kind blijven staan met voeten die zoeken naar grond? Fabuleus!

Geef je reactie op deze inzending: