Netgedichten

netgedicht (nr. 37.805):

De stillende pijn

Slechts één kus verwijderd
van onze droom
ben ik

ontsnapt
aan verharde grond

om je mond
te stillen
heb ik

verslikt
en verzwegen

slechts één lief verwijderd
van de hemel
dacht ik

met liefde
de pijn
te doden

maar

slechts in één adem
heeft de dood
mijn liefde

gepijnigd

Zie ook: http://oermirm.blogspot.com/

Schrijver: Irmlinda de Vries, 21 februari 2011

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: verdriet

liefde

dood

pijn

4.8 met 4 stemmen

504

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 14 jaar geleden

In het droombeeld van liefde, weet dan toch de droefheid te sluipen.
Emotievol, maar zo prachtig Irmlinda!

Joanan Rutgers, 14 jaar geleden

Dit gedicht is wat mij betreft perfect en zeer ontroerend, je opent je hart op geniale wijze en je laat de lezer er ongehinderd inkruipen om het lijden mee te voelen. Het verloop is helaas tragisch, maar de hoop staat toch tussen de regels, omdat je zo haarscherp het liefdesverdriet weet te omschrijven. Kun je er ook aan ontkomen!

Geef je reactie op deze inzending: