het land van de dogma's
Niet meer dan wat wol
aan mijn voeten, hetzij wat katoen
als de winter haar vacht weer intrekt
en ik een insteek heb aan de wereld
waarom trekt de lucht zich samen
in 't blauw met zwijgzame strepen
het gesprokene is nog niet koud
als de donderwolken zich verweiden
Aan elke druppel hangt een wit woord
dat ik in onvruchtbare grond gezaaid heb
het heeft zich verhangen als een magneet
de terugreis, het land van onontkomelijkheid
Is het uitgeklaard
zoals een schim uit het verleden
Weids her en der
als gaten in de sokken
de herinnering bar als een aambeeld
hard of zacht doet er niet toe
tastbaar, deze grond heb ik gestolen
ik heb haar bewerkt met mijn tong
ook de wol aan mijn voeten is gerechtvaardigd
msn.comGeplaatst in de categorie: taal
taal 3.0 met 8 stemmen 
336
336
Geef je reactie op deze inzending:
zoals een schim uit het verleden
Weids her en der
als gaten in de sokken...
mooi gedicht.