Uit alle poriën,

Door alle poriën parfumeer
je mij, van beider willekeur
zijn we vrij, handen smelten
op zachte dijen en in donkere
plooien van de nachten, na het
waken van de ochtenden kan
alleen die ene geur mij raken.

Je lachte om de verwondering,
ik moest wachten tot onze tijd in
as zou vergaan, en die verging,
jij bleef om een naam te dopen
in herinnering, geschreven als
volwassen vrouw, ik huiverde
toen ik je oprechte kleuren las.

Voldoening met het juiste accent,
koestering uit een vroege levensbron,
druppels dauw uit het nietig blauw
en uit de hemelen van de oceaan,
herkent in een golvend ritueel,
afwisselend en zacht als fluweel,
lijkt't of ik niet anders heb gekend,
of krijgt intimiteit gewoon een andere
naam ? Gewoon misschien,
maar altijd weer verwend.

“Wat kun je met liefde anders
doen dan liefhebben.”

Shakespeare

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 20 maart 2011

pebmartenskpnmail.nl

Uit alle poriën

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 300