Netgedichten

netgedicht (nr. 38.148):

lenteoproep

laten we samen
bij het begin van deze prille lente,
na wekenlange mist van twijfel,wantrouwen en onbegrip,
na maanden van koude-kak-drukte en kille verbeten kilte
mekaar eindelijk opnieuw recht in de ogen zien,
niemand hoeft gezichtsverlies te lijden.

we hoeven niet langer
de verdorvenheid,
de domheid
en de zwakheid te promoten.

maar liefst brengen we een kleurrijk,
vrolijk,
hoopvol menselijk geluid
dat vanaf vandaag het beste
nu wel vlug zal komen.
houden we op eenentwintig maart
de opendeurdag van een eerlijk en gedurfd compromis
goed wetend
dat op aarde
nooit iets heel en al
perfect kan zijn.