Netgedichten

netgedicht (nr. 38.192):

verloren

rond jouw gebogen slaap verdroomde niets
mijn harde werkelijkheid
de dichtgebonden stoel hield vast

wat niet meer verder kon bleef zonder zon
de dag beschijnen
bloemen kwijnen in een lichtloos raam

rimpels schreven over wie we waren
nergens sprak vertrouwd gevoel van strelen
over haren of
mijn kus op je wang -levenloos
verkoos je

weg te blijven

Zie ook: http://www.switilobi.nl

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 23 maart 2011

acm.visser

quicknet.nl

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: ziekte

moeder

2.0 met 8 stemmen

312

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: sydhart
Datum:: 28 juni 2011
Email:: veb.verstraetebarttelenet.be; rimpels schreven over wie we waren - levensloos verkoos je weg te blijven
Heel sterk!

Naam:: Coby Poelman-Duisterwinkel
Datum:: 24 maart 2011
Email:: cobytjeertlive.nl; Het in en in trieste, toch zo ontroerend mooi omschreven!
Met bewondering gelezen. Heel veel sterkte!

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 24 maart 2011
Email:: kerima.ellouisegmail.com; aangrijpend, deze voelbare machteloosheid, als liefde niet meer bereikt...Prachtig neergezet!

Naam:: lijda
Datum:: 23 maart 2011
Email:: lijdazielemangmail.com; zo intriest het beeld dat je schetst, de geliefde mens vergaat in geen herkenning, de liefde blijft!

Naam:: Martien Montanus
Datum:: 23 maart 2011
Email:: mamamololive.nl; Zeer pijnlijke constatering deze onomkeerbaarheid...sterkte Anja!

Naam:: Alida
Datum:: 23 maart 2011; Een ontroerend gedicht Anja.

Geef je reactie op deze inzending: