Netgedichten

netgedicht (nr. 38.625):

Ruimtekunstenaar

Werkten we vroeger voor de kerken
Nu is de ruimte om ons heen,
de gebouwen, de lanen, de stranden, de bossen,
die er allemaal al zijn of nooit geweest.

Een zandvlakte bezaaid met olifanten. Een sneltrein
spoor van Lelystad naar Amsterdam de duizenden huizen,
de bossen, de standen de sportvelden Dat wat nog niet geweest is. Een eekhoorn knaagt een stok.

De ruimte werd uitgezogen, zodat na luchtledigheid het metaal knapte. De aardbeving in Christchurch.
Laat alles weg in het schrift, laat een vorm staan,
die is van binnen, ergens zal die bestaan