wintertelg
zal lente koude verjagen
zwarte knopen lichter maken
metaforen in vraag stellen
weer en steeds
wanneer transparante rozen
onverteerbaar
illusies bouwen op een horizon
zoals het meisje
dat met roze plastic emmertjes
een vochtig huis naar zich toe praat
verdorde bloemen plukt
uit lijf en leden
kringsgewijs
lintjes knoopt rond slagregen
in ogen
en uitgesproken stappen
zal, in het ware, het licht
monumenten maken
zonder leugens uit het zand
te schudden
Geplaatst in de categorie: psychologie