bekoring

in onbewogen straten, langs wegen

toen je me tegenkwam

op het laantje, daar waar in

ontknoping van de lichtuitstraling



tussen de bomen,

en voor ons de akkers

en boven ons het hemelgewelf

en je me daar zag komen



aan de oever bij het meertje

waar koele westenwinden

ritselden door wilgen

zou je me thuis kunnen brengen



jij met je hoed tussen je vingers

die de stralen uit je ogen wreef

jij betoverend in het avondrood

en dan met mij naar het verborgene blijven



luisteren, lachen, vredig

zeggen dat ik zweverig ben

in de bekoring waar dagdromen en

nachtdromen van plaats verwisselden

vredig

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 134