inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 39.079):

laat me niet alleen

Het stapelbed wiegt
heen en weer

het kraakt
jij gilt

en ziet hen
keer op keer

hun lege ogen staren je aan
ze blijven je achtervolgen

je blijft alleen achter
hongerig en moe
niemand om voor je te zorgen

armen sleuren je krachtig mee
je probeert je nog te verzetten

maar niets doet er nu nog toe
niets zal jou nu nog beletten

langzaam sluit je je ogen
niets raakt dieper dan deze pijn

de pijn die er nu is
de pijn die er altijd zal zijn

Schrijver: amber, 19 mei 2011


Geplaatst in de categorie: oorlog

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 232

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)