Netgedichten

netgedicht (nr. 39.733):

droogte

nu koude voeten geen thuis meer vinden
onder tafel, zonder zon verkast de warmte zich
tot in de borders van mijn tuin

tussen wederik en Zeeuwse knoopjes
knoopt de dag zich op in regenloze vruchten
schaars gekleed door lege zuchten
sterft magnolia in mei

ik schenk water tussen tenen
waar nog hoopvol groeien heerst; het helpt
de vlinders nader komen, als mijn bloemen
nectar wenend

hunkeren naar slechts die ene bij