Netgedichten

netgedicht (nr. 39.885):

Bomengekrijs

Dat het met de bijen bergafwaarts gaat
is erger dan de autocrash van lady Diana,
dat men in de media zwijgt over de ten dode
opgeschreven ijsberen en liever kletst over
de geheime minnares van Marco Borsato, die
het ook schijnt te doen met Barry Hay, vindt
men belangrijker dan de vervuiling van de aarde.

In China spannen ze de kroon, daar bouwen ze maar
voort aan milieuvervuiling, geholpen door onze
geldbeluste techniek. Ik vind Chinese vrouwen
bijzonder mooi om te zien, een lust voor het oog,
maar als ze onder hun sexy rokken tijdbommen
verbergen, dan haak ik af, ik ben geen loopse
hond die alles likt wat naar parfum riekt. Neem

nu nog een keer die anoniem gemaakte ijsberen,
die zonder ijsschotsen zitten, de camera's blijven
verre van hun tragiek, omdat het geweten van de
moderne wereld dan ineenstort, kapseist, schuld
ervaart die door geen psychiater is op te lossen.
De bomen krijsen van pure wanhoop en hysterie, er
groeien al paddenstoelen met sombere gezichten.