Stukjes naderende dood
ik voel pijn
zouden het de eerste stukjes
naderende dood kunnen zijn
in frontale aanval
op de tempel
van het leven
altijd evenwicht
ieder licht nam
schaduw zelf bij de hand
nog schijnt de zon
maar de dagen korten
en het donker wint terrein
de balans is om
ik beleef nog slechts de schaduw
van wat mijn bestaan had moeten zijn
Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl
Schrijver: wil melker, 6 augustus 2011
Geplaatst in de categorie: liefde