Netgedichten

netgedicht (nr. 40.699):

De waakvlam in een zee van verdelgend vuur

Ogen turen onnavolgbaar
als zwijgende diepten

Sluimerend op de dag
schijnend in de nacht
vonkt een halfgod -geheimzinnig-
op het beslissend uur

Zijn silhouet wisselt elk moment van gedaante
om niet gekend te worden

Hij openbaart
creëert iets uit niets
schept nieuwe taal uit stille bronnen

slecht heilige huisjes
steen voor steen, muur voor muur

en bouwt tempels uit segmenten
van bovenmenselijke horizonten

Ongenaakbaar is zijn rechtvaardigheid
onsterfelijk zijn liefdevolle natuur

Alles weet zich geborgen
in zijn heilzame handen

Hij is de waakvlam
in een zee van verdelgend vuur

waar indommelende zielen gestaag
hun vingers branden...

Illustratie: "Verlossing in de alchemie", 2011
Kunstenaar: Irmlinda de Vries (irmart140)