Netgedichten

netgedicht (nr. 40.713):

Spinnenwebben

De spinnenwebben zijn er weer; ze zijn
zo mooi maar ook bedrieglijk. Ze laten zien hoe
schoonheid kan vangen, listig ons kan vertellen
dat draden niet binden, maar wijzen weten wel beter.

Leven is nooit alleen maar mooi; er zijn geen primaire
kleuren, alles is gemengd; van blauw en geel maak
je groen, maar dat schept toekomst en vernieuwing.
Wie gelooft dat echter? Wie durft dit aan?

Hoe kan ons verlangen vastzitten in tijd, of in eeuwigheid
waarvan we niets weten? Spinnenwebben vertellen
dat schoonheid kan vangen. Draden binden, al zijn ze
van goud. Kan de vogel nog vliegen? Maak hem los.