Netgedichten

netgedicht (nr. 40.724):

Tong vol vuur

Bron: Jouw stilte

'k Tast de lijn van jouw heup
Streel de ziel van jouw binnen
Tintel in de ruimte
Met geschuimbekte mond

'k Zweef 't heelal van jouw lijf
Straal de lach op jouw benen
Vleugel boven wolken
Gaaf zwierend in het rond

'k Loop de vorm van jouw hart
Ren de schakels van sloten
Zingend geheel voorbij tot
'k Eindelijk jouw liefde vond

'k Rijmde jouw rondingen
Verdwijnend in jouw stilte
Kussend de schaduwen
Synchroon-symmetrisch kon

'k Jou opnieuw niet weerstaan
Beminnend jouw heerlijk lijf
Schaamt' reeds lang voorbij
Daar dagen als 't begon

'k Loofde haar heel mooi lijf
Hard-getepelde borsten
Gebruind door liefde van
Haar liefkozende zon

'k Bemin haar stijl van lief
Tong vol vuur. Vol van passie
Begeleid door de vlammen
Onderweg naar haar bron