inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.857):

De ware blues,

De tijd kon niet lang genoeg
duren, toen we zwegen en
je uit de mantel van de
zomer stapte. In de vroege
uren van de late oogst
omhulde je me met nerfdunne
zinnen, weinig afscheid om je
naargelang te minnen. Je
rilde door mijn vraag te blijven,
het laatste wat ik las was
mijn illusie in een frons.

Waar elke boom z’n wortels
nestelt in de rijpe grond, dringt
het mos zich op, gestaag sluipt
de herfst op lome voeten rond,
de wingerd dwingt het rossig blad
te vallen waar ik dacht te rusten
onder de humus van beloften en in
het eikenbrons van je woordenschat,
gevat in een tot ziens, een laatste groet.

Maar in de boezem van de winter
sluimert stil een naam die ik in de lente
laat ontwaken, waar ik in een overvloed
aan bloesem, de ware blues voor je bezing.


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 27 september 2011


Geplaatst in de categorie: afscheid

2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 497

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Ans
Datum:
29 september 2011
Email:
Ansmanshotmail.com
In elk afscheid ligt een belofte, mooie flow dichter!
Naam:
Hans
Datum:
28 september 2011
"The lady sings the blues" in herfsttinten. Mooi verwoord Paul.
Naam:
Ilse
Datum:
28 september 2011
Email:
Geduldpleskhome.nl
De belofte maakt de hoop levendig, heel mooi dichter.
Naam:
Chanti
Datum:
28 september 2011
Email:
Chanti44zonnet.nl
Schitterend afscheid, met vooruitzichten.
Naam:
lijda
Datum:
27 september 2011
Email:
lijdazielemangmail.com
Geweldig dit herfstige afscheid in al zijn verscheidenheid, de lente omgezet in blues, wekt mooie verwachting!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)