Schimmenspel

Zijn adem waait de woorden stuk
als in een draai van ongeluk
de glans zijn oog verlaat

en koud zijn hand gesteente breekt
er laveloos de draak mee steekt
als in verharde kramp

de droom slaapt zich aan diggelen
waarin het wonder zoekt

naar ‘t antwoord die de vraag niet weet
omdat het boze vloekt

Met handen uit de was gekneed
wordt hij nu met de dood bekleed
door honger naar de hemel

die constant aan ’t geweten knaagt
omdat hij niet op liefde waagt
maar op een dor verleden

Biografie van deze schrijver

schimmenspel dor verleden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 199