inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 42.151):

sinistere verborgenheid

ze voelt zich naakt en koud
de ongebroken duisternis vertrekt
geen spier

waar scheuren in het hout
wat hars laten geuren

druipt deemoedig nog
een laatste zucht

de lucht is stil
haar lichaam kromt
kortzichtig rond haar oude kleuren


Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...icht.php?fotogedicht=sinistere

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 16 januari 2012


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 378

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 13 jaar geleden
Wat een mooi gedicht met passende foto erbij.
Coby Poelman-Duisterwinkel, 13 jaar geleden
Prachtige woordkeus en bijzonder mooi geheel met de foto!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)