Indonesische schoolvriendin

Ik herinner mij hoe ik mijn eerste
sjekkie met hasjkorrels kreeg,
hoe ik daarna de biologiejuffrouw
in allerlei rare, wulpse poses zag
openlijk het uitgierde van de pret
eruit gestuurd werd
bij de directeur
werd uitgefoeterd
vernederd
uitgekotst

mijn beste vriend als paria verklaard
een ongewenst sujet zonder waardigheid
maar hij was juist de enige die me begreep
en door hem heb ik mijn pubertijd overleefd

daarbij, poëziekenners, liep daar een jongedame
rond, die de mooiste poëzie oversteeg, haar
schoonheid bezorgt me nog steeds slapeloze
nachten en schuldgevoelens, omdat ik haar
nooit mijn liefde heb verklaard

terwijl ik haar in vele erotische dromen opvoerde
ze me vaak geruststellend heeft toegelachen
ik nog steeds de film wil terugdraaien
om haar alsnog te versieren
nu ik meer zelfvertrouwen bezit

maar zoals altijd, de dromen spatten als
felbegeerde luchtkastelen uiteen.

Mag ik hierbij even tot haar genaken
om haar mijn intense liefde
via woorden te verklaren?

Ze was mijn maagdelijke muze
en dat wil ik graag zo houden,
al zou ik haar graag nog eens willen omhelzen
en subtiel bedanken. Als een tamme grizlybeer.

Indonesische schoolv

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 111