Netgedichten

netgedicht (nr. 42.565):

Voice of the Violin

wat in gedachten verzonken
luisterend naar de muziek
voel ik, hoe in trillingen
van de strijkstok op de snaren
de stem van de viool
melancholisch of frivool
een sprei van innige klanken
kan leggen over het publiek

het zijn de handen
vol passie gedreven
die het timbre
in het hart laten komen
gelijk in vogelbomen
tonen zich zetten tussen ’t groen
ja, zo brengt de meester zelf
zijn muziekstuk tot leven

Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com

Schrijver: Hilly Nicolay, 22 februari 2012

voorjaarsvlinder

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: muziek

muziek

4.1 met 7 stemmen

553

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Quicksilver, 13 jaar geleden

heel mooi, deze snaren spelen prachtige klanken...zacht en warm...

lijda, 13 jaar geleden

Met de ogen dicht deze muzikale woorden ondergaan, en dan dromen... over het begin van de lente.

Irmlinda de Vries, 13 jaar geleden

...een sprei kan leggen...over het publiek... Zo zijn ook jouw woorden. Heel knap gedaan Hilly! Mooi.

claire, 13 jaar geleden

intens mooi instrument.. evenzo jouw beleving gedicht..

astridv, 13 jaar geleden

Zoals de tonen zich zetten in het groen, gelijk in vogelbomen, zo brengen jouw woorden die innige klanken tot leven, heel mooi en graag gelezen!

kerima ellouise, 13 jaar geleden

als een sprei van woorden over de lezer...immer zacht en warm...mooi !

Coby Poelman-Duisterwinkel, 13 jaar geleden

Wat een prachtig beeld geef je hier weer, in de eerste strofe zie en voel je het vioolspel en in de 2e strofe kom je met een prachtig vergelijk. Dank voor deze kunstzinnige weergave.

Marije Hendrikx, 13 jaar geleden

Daar zit muziek in!

Geef je reactie op deze inzending: