Netgedichten

netgedicht (nr. 42.687):

Voorbode

een Poolse vrieslucht
waait binnen

de tijd vertraagt
wanneer een kale boom
driehoog
mij oud aankijkt

zijn takken zijn dofgrijs
en zwart
aan de randen
alsof hij treurt
en me wil waarschuwen
voor wat komen zal

ik ril
om reeds gevallen schaduwen
en knik hem toe

hij heeft het koud
in zijn marmeren huid
vol huiver

ik ween nog niet

17 februari 2012, Krakau
(1)

Schrijver: kerima ellouise, 2 maart 2012

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: oorlog

voorbode

4.0 met 13 stemmen

458

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Hilly, 13 jaar geleden

Stil gelezen met een rilling en ontroering.

Marije Hendrikx, 13 jaar geleden

Huiveringwekkend raakt het 't onvoorstelbare....

Hanny van Alphen, 13 jaar geleden

Hoe sterk de stilte verwoord in de ijzige wind en de boom die alles heeft gezien.

Han Messie, 13 jaar geleden

Wat een sterke spraak van de natuur om het afgrijselijke kamp in herinnering te houden!
Je weet te spreken met lucht, dingen en omgeving, die stil zijn!

wietschz, 13 jaar geleden

ijzige woordjes met onderhuids het warme van meevoelen.

Geef je reactie op deze inzending: