Netgedichten

netgedicht (nr. 42.723):

met een knipoog naar Hilly

zonnelicht

sterk en standvastig
lopen brede passen
langs
bermen vol geluk

het leven plukt
en ziet de glans

in struikelstenen
op de weg

keien rollen, vallen stuk
op zachte hartsmomenten

tussen grassen en
wat struikgewassen
zwemt de zon

haar eigen spiegelbeeld
verklaart

wat

niemand nog
verklaren kon

Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...cht.php?fotogedicht=zonnelicht

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 5 maart 2012

acm.visser

quicknet.nl

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: filosofie

lente

4.3 met 11 stemmen

332

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Elinora, 13 jaar geleden

Een prachtig foto-gedicht opgedragen aan een zeer gewaardeerde dichteres, ze heeft dit wel verdiend hoor!

Hilly Nicolay, 13 jaar geleden

Ik knipoog terug en ik plant de woorden in mijn hart.
En draag ze mee, telkens als een geluksmoment zal ik ze lezen.
Een prachtige foto.
Heel veel dank!

kerima ellouise, 13 jaar geleden

zachte hartsmomenten delen woorden naar elkaars hart, de zon schijnt in haar en jouw ogen...een kostbaar mooie schrijven voor een kostbare dichteres

Irmlinda de Vries, 13 jaar geleden

Een prachtig schrijven voor een fijne dichteres... Ze zal het zeker waarderen!

Geef je reactie op deze inzending: