inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 42.962):

onzegbaar en onuitspreekbaar

Ja, je legt je hoofd tegen mijn schouder,
wiegt ogenschijnlijk gedachteloos
in het ritme van het tikken van de klok,
nauwelijks hoorbaar boven het druppelen
van de zondagregen tegen het raam.

Nee, er zijn geen woorden op je tong
noch in je hoofd, vermoed ik; je ogen
staan hol, hoewel niet wezenloos,
eerder berustend, aanvaardend omdat
wat je doormaakt te veel is, te groot.

Ja, ik beantwoord je zoete zwijgen
met het meebewegen in jouw maat,
die je onwillekeurig aangeeft op het
kloppen van jouw hart dat zoveel weet,
maar onzegbaar en onuitspreekbaar.


Zie ook: http://www.gedichten.nl/Knottnerus

Schrijver: George Knottnerus, 31 maart 2012


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 420

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Monique Methorst
Datum:
4 april 2012
Eerst las ik erin over een pasgeboren kind, nu herlees ik je gedicht, twijfel ik. Ben wel benieuwd, maar blijft steengoed.
Naam:
J.de Groot
Datum:
31 maart 2012
"je ogen staan hol, hoewel niet wezenloos", heb je wel echt gekeken!
Naam:
Monique Methorst
Datum:
31 maart 2012
Heel erg mooi, top!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)