Netgedichten

netgedicht (nr. 306):

als Liefde wuift!

woord voor woord
fluister ik
de wereld dicht
tot een gulden boek
in zoete winterslaap

waar herinnering
het leven prijst
en licht zich spiegelt
in een fotolijst
flitsen beelden
door de tijd

doorheen pareltjes
van wazigheid
baar ik lettertjes
W O R D E N
nu vonkjes
eeuwigheid

Schrijver: Knipoog, 20 januari 2002

marcelien_colpaert

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: overlijden

als Liefde wuift

3.9 met 184 stemmen

38.198

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Barbara, 20 jaar geleden

Het is echt een waanzinnig en geweldig gedicht. Ik zou dit zeker op de begrafenis van mijn lieve opa voordragen.

Knipoog, 24 jaar geleden

Oprecht dank aan qpdo69, D.Kemper en Iemand voor de waardering.
Aan dit beoordelingscijfer hecht ik echt geen waarde. Jullie commentaar is mij veel meer waard en doet ontzettend veel plezier. Lieve groeten.

qpdo69, 24 jaar geleden

Mijn complimenten!!

Iemand, 24 jaar geleden

Hij verdient mintens een 8

keshia langeler, 24 jaar geleden

het is een leuk gedicht
er zitten ook hele mooie woorden in

Dave, 24 jaar geleden

Tja, erg knap en mooi en wat voor compliment kun je dit anders geven dan stilte en bewondering?

Knipoog, 24 jaar geleden

Dank JOS!

Geef je reactie op deze inzending: