Netgedichten

netgedicht (nr. 43.579):

de maan

valt licht
kantelt mijn horizon
of scherpt haar schijn
aan het steen van de dichter die
van drinken en dromen weet
kom leg je hartslag in mijn hand

vals licht
dwars elke schaduw
lees mijn woorden op je huid
of dwaal fluister
langs het oor van de dichter die
van liefde en afscheid walgt

alle kleuren herkent hij
geuren en zout van lief
waai van windbloemen
foto’s aan de muur
waar woorden buigen
valt licht
vals licht
dwars elke schaduw

de dichter
je minnaar
masseert woorden
in de maan